از کجا بفهمیم یک لپتاپ چقدر رم احتیاج دارد؟
از کجا بفهمیم یک لپتاپ چقدر رم احتیاج دارد؟ این مطلب مخصوص شماست!
اول، نگاهی بیندازید به جیبتان و کارهایی که میخواهید انجام دهید تا بتوانید انتخابهایتان را محدودتر کنید.
تعیین کردن مشخصات یک لپتاپ جدید (یا ارتقای یک لپتاپ) میتواند کاری بس حساس باشد. باید آنقدری خرجش کنید که بعداً پشیمان نشوید، اما نه آنقدر که نتوانید از تمام ظرفیت سختافزاریتان بهره ببرید.
حافظه (یا رم) مثالی عالی است. رایانهی شخصی شما برای نگهداری موقت از دادهها از رم استفاده میکند: زمانی که برنامهها را باز میکنید، در فوتوشاپ روی فایلهای بزرگ کار میکنید یا حتی روی مرورگر خود دهها برگه باز میکنید، دادهها روی حافظهی سیستم ذخیره میشوند نه روی حافظهی داخلی SSD یا هارد دیسک. هرچه کاری که انجام میدهید حافظهی بیشتری بطلبد، رم بیشتری نیاز دارید. رم درواقع رایانهتان را حسابی چستوچابک و پاسخگو میکند.
بسیاری از خریداران لپتاپ این را میدانند، اما دقیق نمیدانند باید رم چند گیگابایتی بگیرند. برای همین ما مفصل برایتان باز کردهایم که چه انتظاری از پیکربندیهای یک رم معمول داشته باشید، چند نکته هم در مورد استراتژیهای خرید در انتها تنگش زدهایم.
رم 2 گیگابایتی
برای رایانههای مدرن با سیستمعامل ویندوز، رم 2 گیگابایتی کند است. نمیتوانید همزمان برنامههای زیادی اجرا کنید، مرورگر هم دو سه تا برگه بیشتر نمیکشد. این روزها بیشتر لپتاپهای ویندوز حداقل پیکربندی 4 گیگابایتی دارند و باید بگوییم سازندگان حتما یک چیزی میدانند که چنین تصمیمی گرفتهاند.
(لپتاپهای اپل که خیلی وقت است رم پایهی 4 گیگابایتی را کنار گذاشتهاند.)
اگر حالا به دلیلی لپتاپی با 2 گیگابایت رم به تورتان افتاد، مثلاً یک لپتاپ دستدوم قدیمی، تنها وقتی ارزش خرید دارد که بتوانید بالافاصله رمش را به 4 گیگابایت یا بیشتر ارتقا دهید. یعنی لپتاپ باید شیارهای SODIMM قابل دسترس داشته باشد، چه بهتر اگر یکی هم خالی باشد تا بتوانید بلافاصله یک رم دیگر داخلش بیندازید.
برای کرومبوک، رم 2 گیگابایتی باز هم تعداد برگههایی که میتوانید در مرورگر باز کنید محدود میکند اما قابل تحمل است. پیشنهاد میکنیم مدلی را بخرید که بشود حافظهاش را ارتقا داد (یعنی شیارهای SODIMM در دسترس کاربر داشته باشد) تا بتوانید بعدها آن را ارتقا دهید.
رم 4 گیگابایتی
افرادی که بودجهی محدود دارند میتوانند لپتاپ ویندوزی با رم 4 گیگابایتی بخرند. این رم همراه با حافظهی داخلی SSD، سیستمی با سرعت خوب در اختیارتان میگذارد که میتواند کارهای پایهای را به راحتی انجام دهد، مثلاً چند برنامهی سبک اجرا کند و همزمان چندتایی برگه هم در مرورگر باز کند. اگر امکانش را دارید دنبال لپتاپهایی بگردید که رمشان در دسترس کاربر است تا بعداً بشود ارتقایش داد. میتوانید در ترکیب بودجهتان با 4 گیگابایت شروع کنید و بعدها اگر نیاز شد حافظهی بیشتری اضافه کنید.
کرومبوکهایی که 4 گیگابایت رم دارند میتوانند به راحتی چندین برگه را در مرورگر باز کنند، پس وقتی بین دو راهی رم بیشتر یا درایو ذخیرهسازی سریعتر گیر کردید (یعنی حافظهی داخلی SSD عوض حافظهی داخلی eMMC)، درایو ذخیرهسازی سریعتر را انتخاب کنید. حافظه اس اس دی کار کردن با کروم او.اس. را روانتر میکند.
رم 8 گیگابایتی
بیشتر افرادی که بودجهای متوسط دارند (500 دلار به بالا) برای لپتاپ باید حداقل به دنبال 8 گیگ رم باشند. به طور کلی برای افرادی که کارهای اداری و معمولی انجام میدهند چنین حافظهای را پیشنهاد میدهیم، همینطور برای گیمرها خصوصاً اگر مدل مورد نظرتان رم لحیمشده دارد و نمیشود بعدها آن را ارتقا داد. باید آنقدری ظرفیت داشته باشد که با خیال راحت در طول عمر دستگاه از آن بهره ببرید.
در کرومبوکها 8 گیگابایت رم مال از ما بهتران است. نمیشود گفت الا و بلا ضروری است، اما در کل تجربهتان را بسیار لذتبخشتر میکند چون اجزای دیگر چنین سیستمی همسطح لپتاپهای ویندوز مشابهش هستند. همین مسئله در مورد مدلهایی با 16 گیگابایت رم هم صدق میکند.
رم 16 گیگابایتی
کسانی که کار اداری یا گیمینگ انجام میدهند، 16 گیگابایت رم میتواند به منزله یک سپر دفاعی برای نیازهای آیندهشان باشد. شاید درحالحاضر فقط صفحات گستردهی ساده (spreadsheet) در اکسل ایجاد کنید اما ممکن است بعدها روی اسناد پیچیدهای مشغول کار شوید که دادهها از سر و کولشان بالا میروند. یا شاید درحالحاضر تمام فکروذکرتان بازی است و بیشتر پول خود را صرف حافظهی گرافیک مجزای خود میکنید، اما بعدها ممکن است برنامههای دیگری هم اضافه کنید و چندین برگه هم در مرورگر آن پشتها جایی برای خود باز باشند. در لپتاپهایی که بعداً نمیتوانید حافظه را ارتقا دهید باید در مقابل، آینده خود را بیمه کنید.
بااینحال، برای افرادی که کار تولید محتوا انجام میدهند (و آنهایی که اصلاً میانهای با بستن برگههای مرورگر ندارند، تازه به یک مرورگر هم بسنده نمیکنند) 16 گیگابایت تازه اول راه است. مثلاً رندر گرفتن دلی از عزای حافظه درمیآورد. اگر گمان میکنید ممکن است در آینده رم بیشتری نیاز داشته باشید دنبال لپتاپی بگردید که بتوانید ارتقایش دهید.
32 گیگابایتی و بالاتر
افرادی که به رم 32 گیگابایتی و بالاتر فکر میکنند حتماً همین الان هم برنامههای حافظهخوار استفاده میکنند یا بالاترین عملکرد ممکن را لازم دارند، مثلاً کسانی که کارشان تدوین ویدئو است و باید سریع پروژه تحویل بدهند. بسیاری از متخصصان اغلب ترجیح میدهند پول بیشتری بدهند درعوض زمان انجام پروژه را کوتاه کنند.
اما گیمرهای حرفهای چطور؟ هرچند بعضی لپتاپهای خفن گیمینگ حافظهی 32 گیگابایتی دارند، بازی کردن واقعاً به اینقدر حافظه نیاز ندارد. افراد بدبین اسم این کار را میگذارند توجیه پیکربندی گران؛ اما ممکن است از دید شما این روشِ سازندههای لپتاپ برای ارائهی بالاترین مشخصات ممکن روی برد باشد تا حس کنید دیگر خفنتر از شما پیدا نمیشود.
انواع پیکربندیهای رم و راهکارهای انتخاب درست
لپتاپهای تولید جدیدتر
لپتاپی با درگاههای رم در مقایسه با لپتاپی با رمهای لحیمشده از مزیت ارتقای رم در آینده بهره میبرند.
زمانی که درگیرودار انتخاب رم مناسب برای لپتاپ جدید خود هستید، نگاهی هم بیندازید تا ببینید مدلهای مورد نظرتان امکان ارتقا توسط کاربر را هم دارند یا نه. لپتاپها ممکن است حافظهی لحیمشده داشته باشند که یعنی روی مادربرد ثابت شدهاند و نمیشود ارتقایشان داد، یا متکی به رمهای لپتاپی هستند که درست مثل رم رایانهی رومیزی میشود جدایش کرد.
اگر حافظهی لپتاپی لحیم شده باشد، رمی را انتخاب کنید که فکر میکنید تا آخر عمر دستگاه برایتان کافی خواهد بود. برای مثال اگر انتظار میرود در آینده کارهایی انجام دهید که رم بالاتری میخواهند همین حالا پول همان رم 16 گیگابایت را بدهید و خیرش را ببینید. ارزانتر از این درمیآید که ناچار شوید لپتاپتان را زودتر از حد انتظارتان عوض کنید.
اگر حافظهی لپتاپ قابل ارتقا است، میتوانید با انتخاب کمترین میزان رم مورد نیاز برای کار فعلیتان صرفهجویی کنید تا بعد ببینیم خدا چه میخواهد. مثلاً میتوانید با رم 4 گیگابایتی و یک لپتاپ نسبتاً ارزان قیمت شروع کرده و بعداً به 8 گیگابایت ارتقایش دهید و فعلاً پولش را ذخیره کنید.
نکتهای برای گیمرها: اگر با یک لپتاپ گیمینگ بازی میکنید که فقط متکی به خروجی کارت گرافیک یکپارچه است (مثلاً کارتهای گرافیک UHD اینتل یا Iris Xe یا رادئون AMD) شاید بهتر باشد حافظهی سیستمتان را افزایش دهید. گرافیکهای یکپارچه برای ذخیرهٔ دادههای تصویری بازی هنگام بازیکردن از رم استفاده میکنند که میزان حافظهی در دسترس را برای برنامههایی نظیر مرورگرهای وب یا نرمافزارهای تصویربرداری از میزکار کم میکند.
لپتاپهای قدیمیتر
برای لپتاپهای قدیمیتر که قابلیت ارتقای رم را دارند اول مشخص کنید سیستمتان همین حالا چقدر رم دارد. اگر حجم رم با میزان مصرفی شما یکی است چیز دیگری را ارتقا بدهید. مثلاً اگر سیستمتان عوض حافظهی داخلی SSD هارد دیسک دارد، عوض کردنش ثواب دارد و واجبتر از رم است.
اما اگر فکر میکنید رمِ بیشتر کارتان را بهتر راه میاندازد، اول ببینید چه رمهای لپتاپی همین حالا نصب شدهاند. فقط یک رم دارد؟ میتوانید یکی دیگر با مشخصات یکسان بخرید و بزنید تنگش تا هم ظرفیت بیشتری گیرتان بیاید هم پیکربندیِ دوکانالهی سریعتر. اگر هر دو شیار اشغال شدهاند باید یک جفت رم با ظرفیت بالاتر بخرید و هر دو را تعویض کنید.